انگشتر الماس و كفشاي رنگي رنگيواس

 قبل از اینکه برم سفر‌فکر‌میکردم‌ زندگیم به دو قسمت تقسیم میشه و وقتی که برگردم همه چیز قراره خیلی قشنگ پیش بره ..از وقتی برگشتم با همه ی وجود تنهایی رو حس کردم و پذیرفتم..مدتهاس دستم به نوشتن نمیره ،مغزم یه خط صاف رو میگیره و میره ..چه توو رانندگی ،چه توو کار،چه هرچیز دیگه ایی...امروز از اون روزای خلوت بود که صبح مثل همیشه فکر‌میکردم که خب امروز چی گوش کنم! اپیزود اخر دیالوگ باکس که خاطرات ادم ها با موسیقی بود رو پلی کردم که هم پادکست باشه هم موزیک و از همون لحظه ی شروع من گریه کردم تااااا رسیدم به لمیز و دیدم پشت پنجره اش واستادم دارم به ماشین نگاه میکنم و منتظرم که قهوه ام رو بهم بدن.. تمام خاطرات روزای سال ۹۸ برام زنده شد..صبح بیدار شدم.دوش گرفتم..یه ارایش ملایم کردم ،یه مانتوی سرسنگین پوشیدم و همزمان هم مامان اینا حاضر میشدن که برن خونه مادر جون..یادمه همه اونجا دعوت بودن ناهار...محمد بهم تکست داد که ۲۰دقیقه بیشتر نمون و سریع برو..عطر دیور رو روی خودم خالی کردم و با خوندن پیامش بهم حسابی بر خورد...سوار اسنپ شدم و رفتم....رفتم...رفتم ..رفتم رسیدم به کافه ویونا توو ارگ..یه میز کوچیک ...و‌ مادری رو دیدم که سالیان سال ازش فقط بدی شنیده بودم..تمام مدت لبخند زد ،خیلی عادی برخورد کرد و اونقدر این لبخندا عمیق بود که هرگز توو خیالم این روزا رو نمیدیدم..سر ۲۰دقیقه بلند شدم ..نه بیشتر نه کمتر ...برگشت با محمد حرف زدم گفتم تهش اینه که یکی دوماه دیگه میاین و تموم میشه و امروز شد ۴سال..۴ ساله که زندگی من روی انگشت این ادم چرخید و چرخید و چرخید ..شبایی که من با اشک خوابیدم اون مادر بی دغدغه خوابید..روزایی که من هق هق میزدم واسه آینده ی نامعلوم زندگیم ،فارغ و بی خیال از هر آینده ای انگشتر الماس و كفشاي رنگي رنگيواس...

این عکس خونه ی ماست..خونه ی من و تو❤️مدتهاس که دستم به نوشتن نمیره و آخرین بار که نوشتم پر از گلایه و گریه و نا امیدی بودم..بعد از اون دوتا چالش وحشتناک گذروندیم و یه دلخوری عظیم که فکر میکردم دیگه رابطه ایی وجود نداره و دیگه دلم نمی خواست که برگردم به رابطه... اما خدا انگار ته قلب هر عاشقی رو دوخته بهم دیگه و محاله دلشون از هم چرک بمونه و اخرین چالش ما اتوبان خرازی بود و..که تقریبا یه رازه بین ما....خلاصه که مابهم برگشتیم اما خیلی عمیق تر از پیش...و از اون روز تا به الان سعی کردیم بهترین باشیم برای هم دیگه...❤️من به محمد یه تشکر بدهکارم واسه ارامش و رفاه عجیبی که برام فراهم کرده و به پشتوانه ی غروری که حضورش بهم میده قدم برمیدارم... من ازش ممنونم که هوامو یه جور عجیبی داره و بهم اطمینان میده که حتی اگه دنیا رو بهم بریزم می تونه کنارم باشه و کمکم کنه.. این اقا حسابی بال پرواز من شده، به پشتوانه ی حضورش به خدای خودم قسم که اوج میگیرم و اگه نباشه هرگز نمی تونم توو اوج باشم...محمدم ، پسر قلب من، تنها مرد زندگیم من یه دل دیونه ی سر به هوا دارم که تو مرحم و آرامششی... تو تمام عشق قلب منی، اونقدر توو قلبم خوش نشستی که شدی درمان دردهام... تو عمر و جون منی و یه بارون زلال واسه کویر دل من....من هربار نگاهت میکنم بیشتر دل و دینم رو میبازم و تمام رویاهام روبا تو میسازم ... محمد نبض عشق من با تو زندس.. تو مهتاب شب منی ... می دونم هیچ مردی مثل تو نیست ، هیچ مردی نمی تونه مثل تو جون پناه زنی مثل من باشه ... بمون برام محمدم، بمون برای روزای قشنگمون ... بمون که قراره طبقه ی بالای اون خونه با گرمای وجود من و تو و خانواده ایی که میسازیم روشن بشه...ازت ممنونم همسر که توو ا‌وج عصبانیتم پناه من م انگشتر الماس و كفشاي رنگي رنگيواس...

به وقت ۱۸اذر سال ۱۳۹۴به وقت ۱۸اذر ۱۳۹۵..به وقت ۱۸اذر ۱۳۹۶...به وقت ۱۸اذر ۱۳۹۷...به وقت ۱۸اذر ۱۳۹۸..به وقت ۱۸آذر ۱۳۹۹..به وقت ۱۸ آذر ۱۴۰۰به وقت ۱۸ آذر ۱۴۰۱..نمیدونم چندمین سال داره میگذره دیگه،اما میدونم دیگه قشنگ نمیگذره..دروغا و مرام و معرفت ها و مردونگی و ....خودشو نشون داده بین ما...محمد با تمام قلبش وجود من رو شکست و حس عمیق «خواسته نشدن » رو به خوردم داد..شاید برای همینه من دیگه دستم‌ به نوشتن توو اینجا نرفت و نمیره..کاش مرد هایی مثل محمد روزی برسه براشون که حسرت چیدن خونه یا حسرت مادر شدن و مادری کردن به دلشون بمونه تا بفهمن با جنس زن چه کردن!کاش بفهمن وقتی یه دختر شرافتش رو بدست میگیره و‌زن میشه چهقدر پس از اون هر لحظه درد میکشه...لعنت به دنیای مردونتون که با دنیای زنانه ی ما بازی کردید انگشتر الماس و كفشاي رنگي رنگيواس...